วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2554

2 May- วันที่สองของการใช้ชีวิตนัยต่างแดน


ตื่นมาตอนสายๆๆๆ ด้วยความรำคาน เสียงแตร์รถ จ่าบีบอารายนักหนา (นี้ขนาดทามจัยแร้วนะ) รำคานจนนอนม่ายหลับจิงๆๆ  พอนอนม่ายหลับก้อเริ่มรุสึกหิววว  แต่นัยตู้เย็นม่ายมีอารายเรย!! มีแต่มาม่าที่เอามาจากไทย.. แต่ด้วยความหยิ่ง เรยม่ายกิน เพราะคิดว่ามื้อแรก ความเป้นอาหารอินเดีย...เราอาบน้ำแต่ตัวปัยหาอารายกินข้างนอกๆ (ม่ายมีความกัวเรยจิงๆๆ) บ่ายโมงกว่า เดินออกจากที่พัก เพื่อปัยหาอารายกิน  เดินๆๆ ปัยสักพัก ยังม่ายเห้นอารายที่น่าจ่ากินด้าย หิวจนตาลายแร้ววว  สรุปวันนั้นเดินจากเวลา บ่ายโมงกว่า ถึงบ่าย 3โมงยังม่ายด้ายกินอาราย เดินสำรวจปัยเรื่อยๆๆ จนเจอกะที่เรียนภาษาที่จ่ามาเรียน แร้วก้อเดินย้อนกลับมาแถวที่พัก พบกะร้านกาแฟ cuppa ร้านกาแฟสีแดงเล็กๆๆ ติดถนน เรยเข้าปัยหาอารายทานที่นั้น  >>> อาหารมื้อแรกนัยอินเดียก้อคือ      chicken nuggets <<< 555 เป้นอินเดียจิงๆๆๆ เรย มื้อแรกอ่ะ บ่าย 4 โมงพี่agent พาเข้าปัยทดสอบภาษาที่สถาบัน ตื่นเต้นจิงๆๆ  เป้นครั้งแรกที่นั้งAuto

First time at career college... ตื่นเต้น งงๆ ฟังม่ายออกว่าเค้าพูดอารายบ้าง นัยทามอาราย ทดสอบอารายเนี้ยยยย ม่ายรุเรื่อง T T สุดท้ายก้อผ่านพ้นปัยแบบ งง  พุ่งนี้มาเอาตารางเรียนก่อน แร้วค่อยมาเรียนอิกวันถัดปัยค้า...

Indian food มื้อแรก จิงจัง!! ..หลังจากเส้ดธุระ ที่ college ก้อถึงเวลารับประทานอาหารแร้ววว  กินอาหารอินเดียครั้งแรก  มีความรุสึกว่า ก้อดีๆๆ พอกินด้ายม่ายด้ายเลวร้าย อย่างที่คิดไว้ ถึงแม้สีสันและน่าตาจ่าดูม่ายน่ากินก้อตาม!!! 

ต่อจากเมื่อวาน .. 1 may !!agan!!


วันแรกของการมาถึงบังกาลอร์ ยังม่ายจบเพียงเท่านั้น นอกจากต้องรอคุนเพื่อน ที่ร๊าก!! เกือบครึ่งชม.แร้ว ยังต้องเจอกกับ ด่าน X-ray ที่มีความปลอดภัยสูง >> รึป่าว << (สนามบินตั้งใหญ่แต่ใช้เครื่องเดียว) ที่สนามบินบังกาลอร์ จ่าหั้ยผู้ที่มารับผู้โดยสาร รออยู่ด้านหน้าประตูทางออก ภายนอกอาคารผู้โดยสาร (..เป้นเรื่องของความปลอดภัย...)
เมื่อก้าวออกจากประตูก้อพบกะความ งง งวย  คนเยอะมากมาย นี้มัน ดึกแร้วน๊านน  >> (คนเยอะขนาดนี้แร้วฉานจ่าหาพี่agent เจอด้ายยังงัย ) ด้วยความมั่นจัยเรายังคงก้าวต่อปัยโดยที่ม่ายทันมองอารายเรี้ย!! พี่เค้าเรียกตั้งนานยังม่ายด้ายยิน สรุปคือพี่เค้าจำชุดด้าย เพราะรูปที่ถ่ายที่สนามบินสุวรรณภูมิ เพื่อนโพสลงนัยเฟตทันที!! โชคดีจิงๆๆเรยเรา
ระหว่างทางที่เดินทางมาที่ห้องพัก..บรรยากาศคล้ายกับต่างจังหวัดบ้านเรา..มีความสงบและความวุ่นวาย รวมเข้าด้วยกานน (นี้คือความรู้สึกแรก!!!) การเดินทางจากสนามบินใช้เวลาประมาน 30 นาทีได้.. 
My room .. หอพักที่นี้ม่ายด้ายแตกต่างปัยจ่าที่ไทยเรย บางครั้งรุสึกว่าดีกว่าเสียอิก ..นัยห้องมี ทีวี ตู้เย็น ตู้เสื้อผ้า ที่นอน หั้ยครบ  มันดีจิงๆๆ   (ความรุสึกนั้นตอนนั้นคือ มันม่ายด้ายเลวรายอย่าที่คิดน่ะ)   โอ้ยๆๆ เหนื่อยกับการเดินทางมาก หลับปัยโดยที่ยังม่ายด้ายเก็บของออกจ่ากระเป๋าเรย

วันพฤหัสบดีที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2554

In bangalore

1 เดือน 9 วัน . ..
                           นัย บังกาลอร์

เฮ้อ.. อุส่า ว่าจ่า อัพบล๊อกตลอดเวลา ที่มายุบังกาลอร์ แต่ดั้นม่ายมีเน็ตใช้ วันแรกที่มาก้อเล่นด้ายยุหรอกแต่ พอวันต่อมา เล่นม่ายด้ายแร้ว!!! ฉานก้อเบื่อและเซงมากมาย ด้ายแต่รอแร้วรอเล่า ว่าเมื่อไหร่? จ่าเล่นด้าย รอจนเบื่อก้อยังเล่นม่ายด้ายซักที่ นี้ผ่านมา 1 เดือนแร้วน่ะ!!!>> ชีวิตฉาน << (ขณะนี้ก้อยังเล่นม่ายด้ายอ่ะ อาศัย air card ของพี่agent เค้าเอามาหั้ยเมื่อวานนี้ - -" เหอะๆๆ) บ่นมาเยอะแร้ว ต่อปัยขอเป้น เรื่องที่เกิดขึ้นจิงดีกว่า...

1 May - การเดินทางมาต่างประเทศครั้งแรก!! เกือบจ่าม่ายด้ายขึ้นเครื่อง เพราะมัวแต่ถ่ายรูปและอำลาเพื่อนๆๆ กานนานเกินปัยนิด!! พอดูเวลาอิกที่เหลือเวลาอิก 15 นาที เครื่องออก!!!  แต่ยังม่ายด้ายเอาปัยนัย ตม. เรยอ่ะ!! ดีน่ะที่คนม่ายเยอะ เรยม่ายต้องต่อแถวนาน พอผ่าน ตม.มาแร้ว ก้อต้อง วิ่งอย่างเดียวเรย!! มิฉะนั้นม่ายทันค้า เพราะ final call  แร้ว.. gate ก้อยุไกลมากๆ gate  E10 สุดท้ายเรยอ่ะ !!  ต้องวิ่งอย่างเดียวเรยยยย(เกือบตายเพราะ..รองเท้าส้นสูง) ..... นัยที่สุดก้อมาทันจนด้าย ตอนแรกคิดว่าจ่าต้องตกเครื่อง อย่างที่เพื่อนมันว่าซะแร้ว!! โชคดีจิงๆๆเรยเราาาา
บรรยากาศบนเครื่อง..มันช่างอบอวนปัยด้วยกลิ่น อินตะระเดีย.. (ดีที่ม่ายเหม็นเท่า air india) ความตื่นเต้นมันทามหั้ยม่ายค่อยเหม็นมากรึป่าวก้อม่ายรุ ?  >>> ตื่นเต้น ๆๆ <<<ใบ imm ก้อเขียนม่ายเป้น จ่าทามยังงันดี!! เขียนปัยซักพัก อาหารก้อมาเสริ์ฟ >> อาหารบนเครื่องเป้นอารายก้อม่ายรุ รุแต่ขนมปังอร่อยจัง "อ้วนจิงๆๆ" พอกินเส้ดก้อหลับปัย  ตื่นมาอิกทีอิกม่ายถึง 20 นาทีเครื่องจ่าลงแร้ว ตื่นเร้วๆๆๆ>> มองออกปัยนอกหน้าต่างรุสึก แปลกๆๆ บ้านเมืองเค้า ทามมั้ยมีไฟเป้นกะหย่อมๆๆๆ ม่ายเห้นเหมือนบ้านเราเรยอ่ะ ออกจ่าศีวิลัย มองจากบนเครื่องสว่างจ้าาา รึบ้านเมืองเค้า ประหยัดไฟกันนน (รึว่าไฟดับ!!!) เครื่องลงงง  นั้งรอซักพักม่ายรีบหั้ยพวกที่รีบปัยก่อนแร้วกาน คนเยอะม่ายเบื่อ!!  สนามบินบังกาลอร์ ก้อดูดีอ่ะ ม่ายเหมือนที่คิดไว้เรย.. ดูดีกว่าดอนเมืองเยอะๆ

ถึงเวลา ..ผ่านด่าน "ตม." ..ถึงช่วงเวลาที่ตื่นเต้นที่สุด!! (กัวม่ายด้ายเข้าเมืองจิงๆๆ) ยื่นต่อคิว..คนเยอะมากมาย  ..แต่ก้อผ่านปัยด้วยดีม่ายเห้นมีอารายเรยยย...>>> แต่เพื่อนฉานดันมีปันหาซะนี้..เกือบม่ายด้ายเข้าเมือง ซวยจิงๆๆๆๆ  นังพอย!!!!!



.... วันนี้พอแค่นี้ก่อนแร้วกานเหนื่อย ง่วง แร้ว พุ่งนี้เรียน 8โมงค้าาา...

                                                                                                                 good night "thailand"